कुर्कुच्चा

-सङ्गीतश्रोता

मेरी आमासँग
कुर्कुच्चामात्रै छन्
चर्चरी चिरिएका
पि्रय कमरेड !
जुत्ता हान्ने खतरा छैन
जाउष हाम्रो किरेडाँडातिर ।

म काठमाडौं िहंडेपिछ
सुन्छु- आत्तिनुभएको छ आमा
बुढेसकालमा एक्लै हुँदा
दुःखी हुनुभए होला
दुःखी हुँदा मुख छोपेर रुनुहुन्थ्यो आमा
मैले
घरतिर फर्केर नचिहाउँदा
रिसाउनु पो भयो कि !
आमा रिसाउँदा
दाह्रा किटेर भन्नुहुन्थ्यो-
"लात्तीले मुखमा टेक्छु !"

यसपाली घर जाँदैछु म
यो जाडोमा
भुट्नुहुनेछ आमाले मकैभट्ट
र थपिदिनुहुनेछ गिलासभरि बाक्लो मही
म जाँदा
पक्कै खुसी हुनुहुनेछ आमा
छेउमै बसेर सुनाउनुहुनेछ
यसपाली कसकसले साँध मिचे
को को झगडा गर्न आँगनमै आए
घरमाथि कसले बसा्रए ढुंगामुढा
पर्दैैन पत्रकार सम्मेलन गर्न
चािहंदैन कुनै प्रवक्ता
आमा आफैले
सबै बेलिबिस्तार लगाउनुहुनेछ ।

मेरी आमासँग
दुई हात छन् ठेला उठेका
र कुर्कुच्चा मात्रै छन्
चर्चरी चिरिएका
पि्रय कमरेड !
जुत्ता हान्ने खतरा छैन
जाउष हाम्रो किरेडाँडातिर
यसपाली म पनि जाँदैछु
आउनुहोस्
जाऊँ हाम्रो किरेडाँडातिर !

(इराकी पत्रकार मुन्तजार अल जैदीले १४ डिसेम्बर सन् २००८ मा बगदादमा आयोजित पत्रकार सम्मेलनमा तत्कालीन अमेरिकी राष्ट्रपति जर्ज डब्ल्यू बुसमाथि जुत्ता प्रहार गरेपछि लेखिएको । जतिबेला संविधानसभा चुनाबको नतिजापश्चात काठमाडौं छिरेका नेपाली राजनीतिज्ञहरु बिस्तारै गाउँलाई बिस्रंदै र बेवास्ता गर्दै थिए ।)