महिलाहरू कहाँ छन् ?

आजैको कार्यक्रम हेर्नुस्–

प्रमुख अतिथिको आसन मुन्तिर

पुरुषकै खुट्टाहरू हल्लिरहेका छन्

विशिष्ट पाहुनाको पिर्कामा

पुरुषकै घुँडाले पलेटी कसिरहेका छन्

सभा अध्यक्षको रातो ब्याज

पुरुषकै छातीमा गएर टाँसिएको छ

र उद्घोषक उभिएको पोडियममा पनि

पुरुषकै स्वर गरिरहेको छ ल्याङल्याङ ।

तपाईं चढेको बस हेर्नुस्–

भर्खरै तपाईंलाई धकेलेर पछाडि जाने रुखो हड्डी

त्यो पुरुषकै दाहिने हातको कुहिनो हो

महिला सिटमा आएर बसेको रक्सीको गन्ध

त्यो पुरुषकै स्वासनलीको उच्छवास हो

नक्कली कार्ड देखाएर उल्टै खलासीलाई थर्काइरहेको

त्यो पुरुषकै ओठको कम्पन हो

अन्तिम सिटमा बसेर मोबाइलमा अश्लील भिडियो हेरिरहेका

शिकारीका जस्ता ती जोर आँखा पुरुषकै हुन् ।

सत्ताको केन्द्रमा पनि हेर्नुस् अब एकपटक–

प्रधानमन्त्रीको कालो गद्दावाल कुर्चीमा

पुरुषकै बूढो चाक ढसमस्स बसिरहेको छ

सभामुखको डिजिटल माइकमा

पुरुषकै घाँटी बारम्बार खोकिरहेको छ

न्यायलयको सर्वोच्च धुरीमाथि

फडफडाइरहेका छन् पुरुषकै पखेटाहरू

र राष्ट्रपति कार्यालयको चारैतिर

फैलिरहेको छ पुरुष जातिकै गन्ध ।

म पनि हुँ एउटा पुरुष युवा

वैंशसहितको वयस्क ज्यान

अरे हो कविज्यू !

मलाई बताइदिनुस्–

यो देशमा महिलाहरू कहाँ छन् ?

    ०००

–सङ्गीतश्रोता

---------------

('कान्तिपुर कोसेली'मा २०७१ पुस १२ गते प्रकाशित)